'We zijn kopschuw geweest,
Regio | 09 november 2011 | bron: Nieuwsblad voor Castricum
Vrijmetselaar Paul Marselje, raadslid en oud-wethouder Cultuur van Haarlem, trad onlangs nog op tijdens de Bergense kunsttiendaagse.
Paul Marselje is lid van het hoofdbestuur van de Nederlandse vrijmetselarij. Tijdens de vrij toegankelijke avond voor belangstellenden van vrijmetselaarsloge Branding zal hij voor het eerst in Nederland details bekend maken over een nieuw tijdschrift, Vrijmetselarij, dat binnenkort voor iederéén verkrijgbaar zal zijn. Bovendien kondigt hij een landelijke dag aan waarop alle loges open huis zullen houden.
"Voor de Tweede Wereldoorlog was de Vrijmetselarij goed zichtbaar in de samenleving, bijvoorbeeld door de oprichting van instellingen van algemeen nut, zoals zorgverlening, verstrekking van studiebeurzen voor de jeugd en dergelijke. In de jaren veertig is deze openheid de toenmalige vrijmetselaars duur komen te staan. Velen kwamen om in concentratiekampen van de nazi's. Na de oorlog is de vrijmetselarij weer maatschappelijk actief geworden, maar onopvallend, op de achtergrond. Op de langen duur is dat aangezien voor geheimzinnigheid en dat is onterecht. We hebben de samenleving ontzettend veel te bieden."
Verloren symbool
Marselje is geen onbekende in Castricum. Eerder hield hij hier al een lezing over de roman Het verloren symbool van Dan Brown. Daarin legde hij uit dat de bedoelingen van de vrijmetselarij juist maatschappelijk en constructief van aard waren. Inmiddels heeft hij deze voordracht met veel waardering overal in het hele land gehouden.
Bij het grote publiek heeft hij al sinds de jaren zeventig een zekere bekendheid. Door vele optredens met vrolijke, vaak diepzinnige, luisterliedjes. Hij wordt vergeleken met troubadours als Boudewijn de Groot, maar ook met chansonniers. Streekgenoten konden hem onlangs nog zien optreden aan het eind van de Bergense kunsttiendaagse, waarvan hij overigens zelf de Kunstmarkten organiseert. En of dat niet genoeg is: Marselje is raadslid en voormalig wethouder van cultuur van Haarlem. Kortom een opmerkelijk veelzijdig mens.
Oprichting in 1717
De huidige officiële Vrijmetselarij is in 1717 opgericht in Londen, nadat een aantal bouwloges die werkten aan de wederopbouw van die stad besloten tot een fusie. Een veelzijdig gezelschap van wetenschappers en kunstenaars trad toe. Ze hielden zich aan de hand van bouwsymbolen bezig met de Koninklijke kunst. Marselje: "Dat betekent levenskunst, die simpelweg neerkomt op: verbeter de wereld, begin bij jezelf. In een tijd waarin de adel en kerk elkaar fel bestreden, wilden vrijmetselaars in vrijheid praten over mens en maatschappij. Zoeken naar datgene wat mensen vereent en niet wat verdeelt. En zo doen we dat nóg, we erkennen ieders' recht te zoeken naar waarheid. In wederzijdse verdraagzaamheid. Dat doen we door met respect standpunten te vergelijken, te compareren, zoals we dat noemen."
Achterkamertjes
Volgens Marselje is deze manier van omgaan hoogst actueel. "We dénken in Nederland wel dat we 'tolerant' zijn, maar stilletjes aan zijn er nu meer 'zuilen' dan ooit. Ze koesteren strikte, soms fundamentalistische opvattingen. Ook zijn er nieuwe standen en elites aan het ontstaan die hun privileges afschermen, anderen hun opvattingen opleggen en vlijtig achterkamertjespolitiek beoefenen."
"Het heeft een tijdje geduurd, maar de vrijmetselarij richt zich nu zichtbaarder op het heden. De maatschappij is gebouwd op verdraagzaamheid die zeker nu onderhoud behoeft. Dát kunnen we bieden. We zijn niet de ideale mens, maar we kunnen elkaar wel helpen dat zo veel mogelijk te worden."
Hoe? Op 24 november vanaf 20.00 uur kunt u dat zelf ervaren tijdens de lezing van Paul Marselje op de avond voor belangstellenden van de Loge Branding in gebouw De Eenhoorn, 2e Groenelaan 5 in Bakkum.
Hoewel Loge Branding een mannenloge is, zijn op deze avond ook partners welkom. Meer informatie www.vrijmetselaarsloge-branding.nl.
"Voor de Tweede Wereldoorlog was de Vrijmetselarij goed zichtbaar in de samenleving, bijvoorbeeld door de oprichting van instellingen van algemeen nut, zoals zorgverlening, verstrekking van studiebeurzen voor de jeugd en dergelijke. In de jaren veertig is deze openheid de toenmalige vrijmetselaars duur komen te staan. Velen kwamen om in concentratiekampen van de nazi's. Na de oorlog is de vrijmetselarij weer maatschappelijk actief geworden, maar onopvallend, op de achtergrond. Op de langen duur is dat aangezien voor geheimzinnigheid en dat is onterecht. We hebben de samenleving ontzettend veel te bieden."
Verloren symbool
Marselje is geen onbekende in Castricum. Eerder hield hij hier al een lezing over de roman Het verloren symbool van Dan Brown. Daarin legde hij uit dat de bedoelingen van de vrijmetselarij juist maatschappelijk en constructief van aard waren. Inmiddels heeft hij deze voordracht met veel waardering overal in het hele land gehouden.
Bij het grote publiek heeft hij al sinds de jaren zeventig een zekere bekendheid. Door vele optredens met vrolijke, vaak diepzinnige, luisterliedjes. Hij wordt vergeleken met troubadours als Boudewijn de Groot, maar ook met chansonniers. Streekgenoten konden hem onlangs nog zien optreden aan het eind van de Bergense kunsttiendaagse, waarvan hij overigens zelf de Kunstmarkten organiseert. En of dat niet genoeg is: Marselje is raadslid en voormalig wethouder van cultuur van Haarlem. Kortom een opmerkelijk veelzijdig mens.
Oprichting in 1717
De huidige officiële Vrijmetselarij is in 1717 opgericht in Londen, nadat een aantal bouwloges die werkten aan de wederopbouw van die stad besloten tot een fusie. Een veelzijdig gezelschap van wetenschappers en kunstenaars trad toe. Ze hielden zich aan de hand van bouwsymbolen bezig met de Koninklijke kunst. Marselje: "Dat betekent levenskunst, die simpelweg neerkomt op: verbeter de wereld, begin bij jezelf. In een tijd waarin de adel en kerk elkaar fel bestreden, wilden vrijmetselaars in vrijheid praten over mens en maatschappij. Zoeken naar datgene wat mensen vereent en niet wat verdeelt. En zo doen we dat nóg, we erkennen ieders' recht te zoeken naar waarheid. In wederzijdse verdraagzaamheid. Dat doen we door met respect standpunten te vergelijken, te compareren, zoals we dat noemen."
Achterkamertjes
Volgens Marselje is deze manier van omgaan hoogst actueel. "We dénken in Nederland wel dat we 'tolerant' zijn, maar stilletjes aan zijn er nu meer 'zuilen' dan ooit. Ze koesteren strikte, soms fundamentalistische opvattingen. Ook zijn er nieuwe standen en elites aan het ontstaan die hun privileges afschermen, anderen hun opvattingen opleggen en vlijtig achterkamertjespolitiek beoefenen."
"Het heeft een tijdje geduurd, maar de vrijmetselarij richt zich nu zichtbaarder op het heden. De maatschappij is gebouwd op verdraagzaamheid die zeker nu onderhoud behoeft. Dát kunnen we bieden. We zijn niet de ideale mens, maar we kunnen elkaar wel helpen dat zo veel mogelijk te worden."
Hoe? Op 24 november vanaf 20.00 uur kunt u dat zelf ervaren tijdens de lezing van Paul Marselje op de avond voor belangstellenden van de Loge Branding in gebouw De Eenhoorn, 2e Groenelaan 5 in Bakkum.
Hoewel Loge Branding een mannenloge is, zijn op deze avond ook partners welkom. Meer informatie www.vrijmetselaarsloge-branding.nl.
Misschien vindt Br. Marselje dat het nu pas "de hoogste tijd is" om naar buiten te treden.
BeantwoordenVerwijderenMisschien weet hij niet dat de Orde al in 1966 en de jaren daarna uitzendingen heeft verzorgd op de radio en televisie over de Vrijmetselarij.
Al decennia lang organiseren de loges en de Orde open dagen voor buitenstaanders.
Ook al voor de Tweede Wereldoorlog trad de Nederlandse Orde al naar buiten.
Het is dus een mythe dat de Orde zo geheimzinnig en gesloten is geweest.
Fred Andrioli
Dit klopt. Dat was voor zendtijd, verstrekt aan levensbeschouwelijke instellingen. Ook het Humanistisch Vebond kwam toen toe aan zendtijd onder de zelfde wetgeving. Waarom dat ooit gestopt is weet ik niet. In Turkije schijnt de Gootmeester van de Turkse regelmatige Orde om de veertien dagen op het scherm te verschijnen.
Verwijderen@bFred Andereoli: En jouw verhaal is precies wat ik altijd vertel. Maar niet ontkent kan worden dat de Orde zich na het jubileum bewust heeft teruggetrokken uit het actief omgaan met communicatie op Orde-niveau. Toen had men moeten doorpakken, maar liet het na. Dat keren wij nu weer ten goede.
BeantwoordenVerwijderenOp Logeniveau was er in die tijd overigens vaak wel voldoende aandacht voor externe communicatie. Bovenstaand artikel is een interpretatie van een journalist en geen eigen tekst van mij. Misverstanden als deze zijn daardoor voor de hand liggend.