woensdag 2 februari 2011

Gedichten van Jan Lubbelinkhof




Twitter
In de middeleeuwen van het web
Waren we meestal aan het jagen
We flirtten via irc, mirc en icq
Termen uit vervlogen dagen

De wereld is nu een dorpsplein
Ga maar zitten, ieder komt voorbij
Je babbelt hier en zeurt daar wat
Sommigen narrig, anderen blij

Vage bekenden noemen zich vrienden
Alsof ze in een twitterwereld leven
Ken ze niet echt maar mag ze wel
Ik noem ze vrienden voor het even


Driespan
Driespan in galop door 't duister
Eindeloze tocht naar 't licht

Drie zwartwit gevlekte paarden
schoonheid beteugeld door 't bit

In volle vaart tussen twee kolommen
Komen ze met kracht tot stand

Vanaf de bok haast zich de wijze
Trap op, 3, 5, 9 treden tegelijk

Hij snelt naar de middenkamer
Op zijn knieën valt hij neer

Omarmt de kubus in verwarring
Het is donker, wordt niet helder

Komt licht niet uit volmaaktheid?
Waar te zoeken in de nacht?

Komt het licht uit inzicht?
Wijze opent nu zijn kleed

Een ster straalt in zijn borstkas
Vindplaats van 't ware licht

Vuur en vlam vecht tegen 't duister
Maakt van lange nacht weer dag

Warmte vloeit uit wijsheid's hart
Duister verliest, begrijpt het niet

Uren, dagen strijden in de schemer
Griffioenen schreeuwen over donder heen

Bliksemschichten verhelderen de arena
Titanenstrijd van zwart en wit

Uiteindelijk sneeft een van beide
Welk vertelt de mythe niet

Maar het bloedrood van de ochtend
Toont des duisters groot verdriet

Geen opmerkingen:

Een reactie posten