Gedicht: Voor een (on)bekende broeder

Gewekt door dof omfloerst geklap
Zien wij Azrael, de engel staan
Heeft een broeder in zijn armen
Vleugels wijd en blik op ‘t Oosten

Reeds missen wij zijn hand
In de broederkring
Zijn wezen blijft nog even
In de tempel staan

Staan wij samen in de groeve
Ogen op zijn steen gericht
Ruw, onaf en toch volbracht
Hoe valt dit nu te rijmen

Plaatsen wij diezelfde steen
Later in te bouwen tempelmuur
Dan blijkt hij vreemd volmaakt
Te passen in het plan van ‘t Al

Jan Lubbelinkhof